Åženol KARAKAYA
Beynimi ve gözlerimi tutan o zayıf bağdan uzaklaştığım. Boşlukta olduğumu ve kendime tamamen yabancı benlikte kaybolmuş bulduğumda bunalım yaşardım, önceleri kaçardım ve evrenin o tanıdıklık hissi geri dönüyor olurdu. Şimdi bunalım yaşadığım anları arıyorum ama yapamadığımı fark ediyorum Bence gerekli olan hayeller arasında kaybolmak ve tablolarla resmetmek. Sisin dağılmasını bekle aynı yerden baktığımızı o zaman anlarsın ve yolu iyi biliyorsun kendini sev, her şeysin yani sen herşeysindir. Eğer ki istersen geri dönüyor olacaklardır. Şenol Karakaya
